Luddites به عنوان افرادی توصیف شده اند که به شدت با تغییرات تکنولوژیک مخالفند و شورش هایی که به معرفی ماشین آلات جدید در صنعت پشم منجر شد. لودیت ها به تغییراتی اعتراض می کردند که فکر می کردند زندگی آنها را بسیار بدتر می کند، تغییراتی که بخشی از یک سیستم جدید بازار بود.
لودیت ها چه کسانی بودند چرا آنها اینقدر ناراحت بودند؟
لودیت های اصلی بافندگان و کارگران نساجی بریتانیایی بودند که با افزایش استفاده از ماشین های بافندگی مکانیزه و قاب های بافندگیمخالفت کردند. بیشتر آنها صنعتگران آموزش دیده ای بودند که سال ها وقت صرف آموختن هنر خود کرده بودند، و می ترسیدند که اپراتورهای ماشین های غیر ماهر، امرار معاش آنها را ربوده باشند.
لودیت ها برای چه جنگیدند؟
آنها اعتراض کردند به تولیدکنندگانی که دراز ماشین‌آلات استفاده می‌کردند که آنها آن را «شیوه‌ای متقلبانه و فریبکارانه» برای دور زدن شیوه‌های کار استاندارد می‌خواندند. Luddites می ترسیدند که زمان صرف شده برای یادگیری مهارت های حرفه ای آنها به هدر برود، زیرا ماشین ها جایگزین نقش آنها در صنعت می شوند.
لودیت ها خوب بودند یا بد؟
حقیقت این است که لودیت ها کارگران ماهر و طبقه متوسط زمان خود بودند. پس از قرن‌ها شرایط کمابیش خوب با بازرگانانی که کالاهایشان را می‌فروختند، زندگی آنها با ماشین‌آلاتی که کارگران کم‌ماهر و دستمزد پایین را در کارخانه‌های مضطرب جایگزین می‌کردند، تغییر داد.
لودیت ها چه ماشین هایی را نابود کردند؟
در سال 1812 آشوبگران در چشایر، لنکاوی،لسترشایر، دربی‌شایر، و وست رایدینگ یورکشایر شروع به تخریب دستگاه‌های بافندگی پنبه‌ای برقی و ماشین‌های برش پشمیکردند. در فوریه و مارس، لودیت ها به کارخانه ها در هالیفاکس، هادرسفیلد، ویکفیلد و لیدز حمله کردند.
