معناشناسی که نشانه‌شناسی، نشانه‌شناسی یا نشانه‌شناسی نیز نامیده می‌شود، مطالعه فلسفی و علمی معنا در زبان‌های طبیعی و مصنوعی است. این اصطلاح یکی از گروهی از کلمات انگلیسی است که از مشتقات مختلف فعل یونانی sēmainō ("به معنی" یا "به معنی نشان دادن") تشکیل شده است.
منشأ معناشناسی چیست؟
به طور کلی، معناشناسی مطالعه زبان و معنای آن است. به عنوان یک کلمه، Semantics برای اولین بار توسط Michel Bréal، فیلولوژیست فرانسوی در سال 1883استفاده شد، و می تواند برای توصیف اینکه چگونه کلمات می توانند برای افراد مختلف معانی متفاوتی داشته باشند، به دلیل تجربی و احساسی آنها، استفاده شود. پس زمینه.
پدر معناشناسی کیست؟
معناشناسی عمومی، فلسفه ای از معنای زبان که توسط Alfred Korzybski (1879-1950)، محقق لهستانی-آمریکایی، توسعه یافت و توسط S. I. Hayakawa، Wendell Johnson توسعه یافت. ، و دیگران؛ این مطالعه زبان به عنوان بازنمایی واقعیت است.
ریشه کلمه معناشناسی چیست؟
smantics افزودن به لیست اشتراک گذاری. معناشناسی مطالعه معنا در زبان است. این کلمه فرانسوی ریشه در یونانی دارد: semantikos به معنای "مهم" است و از semainein "نشان دادن، دلالت کردن، نشان دادن با علامت" آمده است. معناشناسی معنای زبان را بررسی می کند.
نظریه معناشناسی چیست؟
نخستین نوع نظریه - یک نظریه معنایی - نظریه ای است که معنایی را اختصاص می دهد.محتویات عبارات یک زبان. … نوع دوم نظریه - یک نظریه بنیادی معنا - نظریه ای است که حقایقی را بیان می کند که به موجب آن عبارات دارای محتوای معنایی هستند.
