آدنوم های پلئومورفیک تومورهای خوش خیم غدد بزاقی هستند که عمدتاً لوب سطحی غده پاروتید را تحت تأثیر قرار می دهند. ماهیت "پلئومورفیک" تومور را می توان بر اساس منشاء اپیتلیال و بافت همبند آن توضیح داد. این تومور دارای تمایل زنانه بین 30 تا 50 سال است.
علت آدنوم پلئومورفیک چیست؟
اگرچه علت آدنوم پلئومورفیک ناشناخته است، میزان بروز این تومور 15-20 سال پس از قرار گرفتن در معرض تابش افزایش می یابد. یک مطالعه نشان می دهد که ویروس سیمیان (SV40) ممکن است نقش مسببی در ایجاد آدنوم پلئومورفیک داشته باشد.
چند درصد از آدنوم های پلئومورفیک بدخیم می شوند؟
آدنوم های پلئومورفیک خطر کمی برای تبدیل بدخیم دارند. پتانسیل بدخیم متناسب با زمانی است که ضایعه در محل است (1.5٪ در پنج سال اول، 9.5٪ بعد از 15 سال).
آیا آدنوم پلئومورفیک باید برداشته شود؟
نتیجه گیری: تقریباً همه آدنوم های پلئومورفیک را می توان به طور مؤثر با پاروتیدکتومی رسمی درمان کرد، اما این روش اجباری نیست. کالبد شکافی خارج کپسولی یک جراحی حداقل حاشیه است. بنابراین، در دستان جراح پاروتید تازه کار یا گاه به گاه، ممکن است منجر به نرخ بالاتر عود شود.
آدنوم پلئومورفیک سرطان است؟
[3] کارسینوم آدنوم پلئومورفیک نادر است،بدخیمی تهاجمی و ناشناخته ، که معمولاً در غدد بزاقی رخ می دهد و بیشتر موارد گزارش شده تومورهای مختلط بدخیم را تشکیل می دهد.
