بیماران مبتلا به PWS ممکن است با وجود داشتن یک عفونت جدی، تب نداشته باشند. بیماران مبتلا به PWS به ویژه مستعد ابتلا به عفونت های تنفسی مانند ذات الریه هستند. تشخیص داده نشده، می تواند منجر به مرگ شود.
آیا سندرم پرادر-ویلی می تواند خفیف باشد؟
سندرم پرادر-ویلی یک اختلال طیف در نظر گرفته می شود، به این معنی که همه علائم در همه افراد مبتلا رخ نمی دهد و علائم ممکن است از خفیف تا شدید متغیر باشد..
تشخیص پرادرویلی در چه سنی است؟
در کودکان کمتر از سه سال باید به تشخیص سندرم پرادر ویلی مشکوک شد با نمره حداقل ۵. و در کودکان سه سال و بزرگتر با حداقل نمره 8، با 4 امتیاز از معیارهای اصلی.
آیا سطوح مختلفی از سندرم پرادر-ویلی وجود دارد؟
PWS به طور کلاسیک به عنوان دارای دو مرحله متمایز تغذیه ایتوصیف می شود: مرحله ۱، که در آن فرد تغذیه ضعیف و هیپوتونی، اغلب با عدم رشد (FTT) را نشان می دهد و مرحله 2، که با "هیپرفاژی منجر به چاقی" مشخص می شود [Gunay-Aygun et al., 2001; گلدستون، 2004; باتلر و همکاران، 2006].
چگونه می دانید که فردی به سندرم پرادر-ویلی مبتلا است؟
علائم سندرم پرادر-ویلی
اشتهای زیاد و پرخوری، که به راحتی می تواند منجر به افزایش وزن خطرناک شود. رشد محدود (کودکان بسیار کوتاهتر از حد متوسط هستند) فلاپی ناشی از عضلات ضعیف(هیپوتونی) مشکلات یادگیری.
