رنینگ از کجا می آید؟ در یک یادداشت کاملاً تاریخی، FYI: renege از دهه 1500 در اسناد مکتوب یافت شده است، جایی که در اصل به معنای "انصراف دادن" یا "ترک کردن" بوده است. ، مربوط به کلمه منفی است.
renege در زبان عامیانه به چه معناست؟
فعل ناگذر. 1: برای بازگشت به یک قول یا تعهد. 2: لغو.
به کسی که تسلیم می شود چه می گویید؟
Reneger: renege، renegue vb (intr؛ غالباً دنبال کردن) برای بازگشت (به قول خود و غیره) reneger, reneguer n.
کسی را که هرگز به قول خود عمل نمی کند چه می گویید؟
چنین شخصی 'غیرقابل اعتماد' است
آیا renege یک کلمه واقعی است؟
فعل (بدون مفعول استفاده می شود)، re·neged، re·neg·ing. کارت ها بازی کردن با کارتی که مطابق با کت و شلوار رهبری نیست، زمانی که می توان از آن پیروی کرد. قانون بازی را بشکنید به قول خود برگشتن: او از عهد خود عدول کرد.
