اکسی متر وسیله ای است که نور قرمز و مادون قرمز را ساطع می کند و از طریق یک بستر مویرگی (معمولاً در نوک انگشت یا لاله گوش) به یک حسگر می تابد (شکل 1، متصل). در هر ثانیه چندین اندازه گیری انجام می شود و نسبت نور قرمز به مادون قرمز برای تعیین اشباع اکسیژن محیطی (SpO2) محاسبه می شود.
چگونه پالس اکسیمتری را ثبت می کنید؟
در طول خواندن پالس اکسیمتری، یک دستگاه گیره مانند کوچک روی انگشت، لاله گوش یا پا قرار می گیرد. پرتوهای کوچک نور از طریق خون در انگشتعبور می کند و میزان اکسیژن را اندازه می گیرد. این کار را با اندازه گیری تغییرات جذب نور در خون اکسیژن دار یا بدون اکسیژن انجام می دهد. این یک فرآیند بدون درد است.
چگونه اشباع اکسیژن را مستند می کنید؟
وقتی با پالس اکسیمتر اندازه‌گیری می‌شود، سطح طبیعی اکسیژن بین ۹۵-۱۰۰٪ متغیر است. مقادیر O2 sat کمتر از 90٪ کم در نظر گرفته می شود. [1] هنگامی که با تجزیه و تحلیل گازهای خون شریانی اندازه گیری می شود، اشباع معمولی O2 سالم معمولاً بین 75-100 میلی متر جیوه است.
2 قرائت در پالس اکسیمتر چیست؟
دو قرائت مهم را نشان می دهد: ضربان نبض ثبت شده به صورت ضربان در دقیقه و اشباع اکسیژن هموگلوبین در خون شریانی. گفته می شود که محدوده ایمن ضربان نبض بین 60 تا 100 است. در حالی که قرائت طبیعی برای سطح اکسیژن از 95٪ تا 100٪ است.
آیا سطح اکسیژن 93 بد است؟
سطح اکسیژن خون شما به صورت درصد اندازه گیری می شود - 95 تا 100درصد نرمال در نظر گرفته می شود. دکتر کریستین بایم، متخصص پزشکی مراقبت های ویژه با تمرکز بر ریه در مرکز پزشکی دانشگاه توسان، می گوید: «اگر سطح اکسیژن زیر 88 درصد باشد، دلیلی برای نگرانی است..
