بخشی از آنزیم که به سوبسترای که باید روی آن عمل شود متصل می شود، به عنوان محل فعال نامیده می شود. هنگامی که بستر در آنزیم قفل می شود، دو قطعه سبز رنگ ممکن است به راحتی از هم جدا شوند. این نوع فرآیند متابولیک کاتابولیسم (تجزیه مولکول های پیچیده به مولکول های ساده تر) نامیده می شود.
آیا آنزیم به سوبسترا متصل می شود یا سوبسترا به آنزیم متصل می شود؟
آنزیم ها پروتئین هایی هستند که این توانایی را دارند که سوبسترای را در محل فعال خود به هم متصل کنند و سپس سوبسترای متصل شده را از نظر شیمیایی تغییر دهند و آن را به یک مولکول متفاوت - محصول واکنش - تبدیل کنند. سوبستراها درست مانند لیگاندها به پروتئین ها به آنزیم ها متصل می شوند.
چگونه آنزیم و سوبسترا با هم قرار می گیرند؟
برای آنزیم و سوبسترا برای پیوند باید از نظر فیزیکی با هم تطابق داشته باشند. هر آنزیم دارای ناحیه ای در سطح خود به نام محل فعال است (شکل 3). این یک شکاف در سطح پروتئین است که در آن سوبسترا متصل می شود. شکلی دارد که مانند دستکش مناسب دست یا قفل با کلید است.
وقتی صحبت از آنزیم ها می شود، سوبسترا به چه چیزی متصل می شود؟
آنزیم‌ها مختص سوبستراها هستند زیرا دارای یک سایت فعال هستند که فقط به لایه‌های خاصی اجازه می‌دهد به محل فعال متصل شوند. این به دلیل شکل سایت فعال است و هر بستر دیگری نمی تواند به سایت فعال متصل شود. مدلی وجود دارد که به خوبی شناخته شده استرشته زیست شناسی مدل قفل و کلید.
پس از اتصال آنزیم به یک سوبسترا چه اتفاقی می افتد؟
وقتی یک آنزیم به بستر خود متصل می شود، یک کمپلکس آنزیم-سوبسترا تشکیل می دهد. یکی از خواص مهم آنزیم ها این است که در نهایت با واکنش هایی که کاتالیز می کنند بدون تغییر باقی می مانند. پس از اینکه آنزیم کاتالیز یک واکنش را انجام داد، محصولات خود را آزاد می کند (سوبسترا).
