تاون کرایرها و زنگوله‌ها تا حد زیادی در اوایل 20 قرن حذف شدند - تا حدی به دلیل رشد روزنامه‌های محلی و نرخ سواد، اما این موقعیت توسط شوراهای سراسر بریتانیا از دهه 1970 احیا شده است.
آیا ما هنوز هم فریادهای شهری داریم؟
گریه‌های شهر امروزی لباس‌هایی به تن می‌کنند تا کت قرمز و طلایی، شلوار، چکمه و کلاه سه‌شاخه‌ای را تحت تأثیر قرار دهند، سنتی که به قرن ۱۸ برمی‌گردد. شما می توانید آنها را در جشن های محلی، رویدادها و مسابقات فریادهای شهر پیدا کنید. چستر تنها جایی در بریتانیا است که می‌توانید صدای فریاد شهر را به طور مرتب بشنوید.
چرا دیگر گریه های شهر وجود ندارد؟
مسابقات قهرمانی سال گذشته به دلیل همه‌گیری جهانی لغو شد، و آخرین بار در سال ۲۰۱۹ در دارلینگتون به صورت عمومی برگزار شد. خانم ویلیامز گفت که داوران معمولاً به سه بخش مجزا از یک گریه نگاه می‌کردند. ، حجم و وضوح پایدار، لغت و عطف، و محتوا.
فریادهای شهر چه می گفتند؟
ارسال اعلان:
فریادهای شهر با فریاد زدن در خیابان و زدن زنگ بلند برای جلب توجه شروع کردند. آنها با عبارت "Oyez, Oyez, Oyez" شروع کردند که تقریباً از فرانسوی به معنای "hark" یا "گوش دادن" است.
نقش گریه کننده شهر چه بود؟
تاریخ Town Criers
وظیفه فریاد یا زنگوله این بود که مردم شهر را از آخرین اخبار، اعلامیه ها، آیین نامه ها و هر چیز مهم دیگری مطلع کند.اطلاعات، زیرا در این زمان بیشتر مردم بی سواد بودند و نمی توانستند بخوانند.
