Chickweed در اصل از اروپا آمده است و اکنون یکی از رایج ترین علف های هرز روی این سیاره است. و جای تعجب نیست: یک گیاه می تواند 2500 تا 15000 دانه تولید کند. بذرها برای بیش از یک دهه زنده می مانند، و چندین نسل از گیاه می توانند در یک سال ظاهر شوند.
چوجه بومی کجاست؟
علف جوجه معمولی یا خارخاک (Stellaria media) بومی اروپا است اما به طور گسترده ای طبیعی شده است. معمولاً تا 45 سانتی‌متر (18 اینچ) رشد می‌کند، اما در چمن‌های چمن‌زنی به علف‌های هرز کم‌رشد و پراکنده تبدیل می‌شود. می توان آن را به صورت خام یا پخته به عنوان سبزیجات مصرف کرد و اغلب به سالاد اضافه می شود.
آیا علف جوجه بومی آمریکای شمالی است؟
برعکس، علف جوجه صحرایی یک گیاه کوچک و زیباست که سزاوار انگ مرتبط شدن با خویشاوندان علف هرز خود نیست. یک گیاه بومی آمریکای شمالی است، فقط در زیستگاه‌های وحشی رشد می‌کند و افزودنی خوبی برای نمایش گل‌های وحشی بهاری در سراسر آمریکای شمالی است.
چرا به آن میگن علف جوجه؟
نام خود را گرفته است زیرا پرندگان – به خصوص جوجه ها – آن را دوست دارند. آنها ساقه ها، برگ ها و حتی دانه ها را می خورند. همچنین یک سنت طولانی در ترویج کاهش وزن (در انسان) دارد.
آیا انسان ها می توانند علف جوجه بخورند؟
علف هرز ستاره ای خوراکی، علف هرز دوستدار علوفه با طعمی شبیه بلال ذرت در شکل خام آن است. علف‌های هرز ستاره‌ای یک علف هرز خوراکی و دوستدار علوفه است که در خام آن طعمی شبیه بلال ذرت دارد.فرم.
