لیگنوکائین هیدروکلراید پرکاربردترین و در دسترس ترین بی حس کننده موضعی است. آدرنالین اغلب با لیگنوکائین ترکیب می شود تا مدت بیهوشی را افزایش دهد، سمیت را کاهش دهد، به انقباض عروقی دست یابد و میدانی بدون خون ایجاد کند.
چرا آدرنالین با لیگنوکائین استفاده می شود؟
لیگنوکائین هیدروکلراید پرکاربردترین و در دسترس ترین بی حس کننده موضعی است. آدرنالین اغلب با لیگنوکائین ترکیب می شود تا مدت بیهوشی را افزایش دهد، سمیت را کاهش دهد، انقباض عروقی ایجاد کند و میدانی بدون خون ایجاد کند.
چه زمانی نباید از آدرنالین در بی حسی موضعی استفاده کرد؟
در بیماران مبتلا به فشارخون_شدید یا ریتم قلبی ناپایدار، استفاده از آدرنالین/اپی نفرین همراه با بی حس کننده موضعی ممکن است خطرناک باشد. برای این بیماران باید از یک بی حس کننده بدون آدرنالین/اپی نفرین استفاده شود.
چرا آدرنالین با بی حسی موضعی استفاده می شود؟
آدرنالین بیش از یک قرن است که به محلول های بی حس کننده موضعی اضافه شده است. هدف به تأخیر انداختن جذب داروی بی حس کننده موضعی و طولانی شدن و افزایش اثر بی حسی آن، هم در انسداد نوراکسیال محیطی و هم در انسداد مرکزی بوده است.
چرا می توان از لیدوکائین بیشتر با اپی نفرین استفاده کرد؟
توضیحات ما نشان می دهد که افزودن اپی نفرین به محلول های لیدوکائین، پاکسازی اولیه را از سطحی کند می کند.محفظه و اجازه می دهد تا بیهوشی بیشتری به محفظه عمیق تر پری عصبی و حاوی آکسون برسد..