برای مثال، در اروپا در قرون وسطی، مبتلایان به جذام مجبور بودند لباس مخصوص بپوشند، زنگ ها را برای هشدار دادن به دیگران در مورد نزدیک بودنشان، و حتی راه رفتن در یک طرف خاص، بپوشند. از جاده، بسته به جهت باد.
چرا جذامیان زنگ حمل می کردند؟
در طول قرون وسطی، جذامی‌ها زنگ‌ها یا کف زدن‌ها را حمل می‌کردند - وسیله‌ای عملی که اغلب به‌عنوان سیگنالی برای آگاه کردن مردم از حضورشان استفاده می‌شد (اکثر آنها نمی‌توانستند صحبت کنند، زیرا بیماری آسیب می‌زد. حنجره آنها).
جذامی ها چه می پوشیدند؟
جذامی ها باندمی پوشیدند تا زخم های خود را بپوشانند و زنگی را حمل می کردند تا به مردم هشدار دهد که در حال آمدن هستند. آنها حتی اجازه ورود به کلیساها را نداشتند، به همین دلیل است که بسیاری از کلیساهای قرون وسطایی دارای "چشمک های جذامی" بودند - سوراخ هایی که از طریق آنها افراد "نجس" می توانستند مراسم را تماشا کنند.
جذامی ها چه شکلی بودند؟
علائم جذام زخم بدون درد ، ضایعات پوستی ماکول های هیپوپیگمانته (نقاط صاف و رنگ پریده پوست) و آسیب چشم (خشکی، کاهش پلک زدن) است. بعداً ممکن است زخم های بزرگ، از دست دادن انگشتان دست، ندول های پوستی و تغییر شکل صورت ایجاد شود. عفونت از فردی به فرد دیگر از طریق ترشحات بینی یا قطرات سرایت می کند.
در عهد عتیق با جذامیان چگونه رفتار می شد؟
در زمان های کتاب مقدس، افرادی که از بیماری پوستی جذام رنج می بردند به عنوان مطرودین برخورد می کردند. … آنها از هرگونه تماس با افرادی که این بیماری را نداشتند و داشتند، ممنوع بودنداگر کسی به آنها نزدیک شد زنگ را به صدا درآورند و فریاد بزنند "نجس".
