آنتی بادی های کنترل ایزوتایپ، کنترل های منفی هستند که برای اندازه گیری دقیق اثرات داروی آنتی بادی و کارایی برای مطالعات آنتی بادی مونوکلونال (mAb) in vitro و in vivo استفاده می شوند.
کنترل های ایزوتیپ چیست؟
کنترل‌های ایزوتایپ
آنتی‌بادی‌های اولیه‌ای هستند که ویژگی خاصی برای هدف ندارند، اما با کلاس و نوع آنتی‌بادی اولیه مورد استفاده در برنامه مطابقت دارند. کنترل‌های ایزوتایپ به عنوان کنترل‌های منفی برای کمک به تمایز سیگنال پس‌زمینه غیر اختصاصی از سیگنال آنتی‌بادی خاص استفاده می‌شوند.
کنترل ایزوتیپ IgG چیست؟
کنترل‌های ایزوتایپ
نوع نوع کنترل منفی هستند که برای اندازه‌گیری سطح سیگنال پس‌زمینه غیراختصاصی ناشی از آنتی‌بادی‌های اولیه، بر اساس نوع بافت نمونه طراحی شده‌اند. معمولاً سیگنال پس‌زمینه نتیجه اتصال غیر اختصاصی ایمونوگلوبولین‌ها به گیرنده‌های Fc موجود در سطح سلول است.
چرا IgG به عنوان کنترل استفاده می شود؟
IgG موش کنترل منفی به جای آنتی بادی مونوکلونال اولیه موش با بخشی از هر نمونه بیمار برای ارزیابی رنگ‌آمیزی غیراختصاصیاستفاده می‌شود. این امکان تفسیر بهتر رنگ آمیزی خاص در محل آنتی ژن را فراهم می کند. … همچنین می توان از آن بر روی یک سیستم رنگ آمیزی خودکار مانند intelliPATH™ استفاده کرد.
چرا از کنترل ایزوتایپ استفاده می کنیم؟
کنترل‌های ایزوتایپ
به‌عنوان کنترل‌های منفی برای کمک به تمایز سیگنال پس‌زمینه غیراختصاصی از سیگنال آنتی‌بادی خاص استفاده می‌شوند.بسته به ایزوتیپ آنتی‌بادی اولیه مورد استفاده برای تشخیص و انواع سلول‌های هدف درگیر، سیگنال پس‌زمینه ممکن است یک مسئله مهم در آزمایش‌های مختلف باشد.
