(PAH-lee-MOR-foh-NOO-klee-er LOO-koh-site) نوعی از سلول های ایمنی که دارای گرانول (ذرات کوچک) با آنزیم های است که در طول عفونت، واکنش های آلرژیک و آسم آزاد می شوند. نوتروفیل ها، ائوزینوفیل ها و بازوفیل ها لکوسیت های پلی مورفونوکلئر هستند. لکوسیت پلی‌مورفونکلئر نوعی گلبول سفید است.
آیا سلولهای پلی مورفونکلئر بد هستند؟
PMN ها همچنین نقش کلیدی در پاسخ به ایسکمی و پاکسازی بافت های آسیب دیده میزبان دارند. در واقع، آسیب بافتی ناشی از PMN در محل های عفونت یک پدیده رایج است. علیرغم فعالیت های کشنده قوی آنها در برابر پاتوژن ها، PMN ها به عنوان سلول های کشنده سرطان معمولی در نظر گرفته نشده اند.
چرا سلول ها را پلی مورفونکلئر می نامند؟
یک گرانولوسیت بازوفیل. گرانولوسیت ها سلول هایی در سیستم ایمنی ذاتی هستند که با حضور گرانول های خاص در سیتوپلاسم خود مشخص می شوند. آنها همچنین لکوسیت های پلی مورفونکلئر (PMN، PML، یا PMNL) نامیده می شوند.
PMN ها چه می کنند؟
Polymorphonuclear لکوسیت ( PMNs ) نوعی گلبول سفید (WBC) هستند که شامل نوتروفیل ها، ائوزینوفیل ها، بازوفیل ها و ماست سل ها می شود. لکوسیت ها (WBCs) در محافظت از بدن در برابر ارگانیسم های عفونی نقش دارند و PMNs زیرگروهی از لکوسیت ها هستند.
تفاوت بین پلی مورفونکلئر وسلول های تک هسته ای؟
تفاوت کلیدی بین سلولهای چند‌هسته‌ای و تک‌هسته‌ای در این است که سلولهای پلی‌مورفونکلئر دارای هسته‌ای با چندین لوب هستند در حالی که سلولهای تک هسته‌ای دارای هسته‌ای گرد هستند که تنها دارای یک لوب هستند. همچنین، خون طبیعی دارای تعداد لکوسیت 4500-11000 سلول در هر میکرولیتر خون است.
