اما هنگامی که جریان های گدازه بازالت در یک کانال یا لوله گدازه در یک شیب تند محدود می شود، بدنه اصلی جریان می تواند به سرعت >30 کیلومتر در ساعت (19 مایل در ساعت) برسد. جریان های چسبناک آندزیت فقط چند کیلومتر در ساعت (دو فوت در ثانیه) حرکت می کنند و به ندرت بیش از ۸ کیلومتر (۵ مایل) از دریچه های خود گسترش می یابند.
آیا می توانید از جریان گدازه بازالتی پیشی بگیرید؟
در یک شیب مسطح، گدازه بازالتی آن با سرعتی بیش از ۱۰ کیلومتر (۶.۲ مایل) در ساعت حرکت می کند. این کمی سریعتر از سرعت پیاده روی است، اما این یک شرط مطمئن است که بتوانید از آن پیشی بگیرید.
سریعترین جریان گدازه ای که تاکنون ثبت شده چیست؟
سریعترین جریان گدازه ای که تا به حال ثبت شده است زمانی رخ داد که نیراگونگو در جمهوری دموکراتیک کنگو در 10 ژانویه 1977 فوران کرد. گدازه ای که از شکاف های کناره آتشفشان عبور کرد، با سرعتی تا حرکت کرد. 60 کیلومتر در ساعت (40 مایل در ساعت).
وقتی آتشفشان با جریان آندزیتی فوران کند چه اتفاقی خواهد افتاد؟
فوران های انفجاری با محتوای گاز بالا و ماگماهای با ویسکوزیته بالا (ماگماهای آندزیتی تا ریولیتی) مورد علاقه قرار می گیرند. انفجار منفجره حباب‌ها، ماگما را به لخته‌هایی از مایع تبدیل می‌کند که با سقوط در هوا سرد می‌شوند. این ذرات جامد تبدیل به آذرآوار یا خاکستر آتشفشانی می شوند.
کدام نوع گدازه سریعتر جریان می یابد بازالتی یا ریولیتی؟
بنابراین، ماگماهای بازالتی تمایل به نسبتاً سیال دارند (ویسکوزیته کم)، اما ویسکوزیته آنها همچنان 10000 تا 100000 برابر بیشتر از آب چسبناک است.
ریولیتماگماهای تمایل دارند ویسکوزیته حتی بالاتری داشته باشند، بین 1 میلیون تا 100 میلیون بار چسبناک تر از آب.
