هر یک از گروهی از آمین ها که بر فرآیندهای بدن و عملکرد سیستم عصبی تأثیر می گذارد. آمین های بیوژنیک به زیرگروه هایی (مانند کاتکول آمین ها، ایندول آمین ها) تقسیم می شوند و شامل انتقال دهنده های عصبی دوپامین، اپی نفرین، هیستامین، نوراپی نفرین و سروتونین می شوند.
نمونه آمین های بیوژن چیست؟
پنج انتقال دهنده عصبی آمین بیوژنیک وجود دارد: سه کاتکولامین-دوپامین، نوراپی نفرین (نورآدرنالین)، و اپی نفرین (آدرنالین) - و هیستامین و سروتونین (به شکل 3 مراجعه کنید).
آمین های بیوژنیک برای چه مواردی استفاده می شود؟
آمین های بیوژنیک نقش اساسی در تثبیت غشای سلولی، عملکردهای ایمنی و پیشگیری از بیماری های مزمن ایفا می کنند، زیرا در سنتز نوکلئیک اسید و پروتئین شرکت می کنند [14].
آمین های بیوژنیک از چه ساخته شده اند؟
آمین های بیوژنیک (جدول 7) از اسیدهای آمینه
با دکربوکسیلاسیون یا از آمیشن و ترانس آمیناسیون آلدئیدها و کتون ها تشکیل می شوند. به دلیل ساختار اسیدهای آمینه پیش ساز خود، آنها می توانند ساختارهای شیمیایی آلیفاتیک، معطر یا هتروسیکلیک داشته باشند.
چرا آمین های بیوژنیک بد هستند؟
نشان داده شده است که کاداورین و پوترسین می توانند سمیت هیستامین را افزایش دهند و با نیتریت واکنش دهند تا نیتروزامین های سرطان زا تشکیل دهند [9]. به طور کلی، BA ها می توانند باعث تهوع، استفراغ، اسهال، درد شکم، ایجاد بثورات پوستی، خارش، سردرد و فشار خون شوند [10].
