رشته های آبکش که در حاشیه مغزه وجود دارند به عنوان آبکش داخل اکسیلاری شناخته می شوند. حضور آن محدود به بخش کوچکی از مداحان است و به عنوان یک ویژگی مشخص برای خانواده های خاص در نظر گرفته می شود.
آبکش داخل اکسیلاری چیست؟
آبکش بین گزیلاری وجود رشته های آبکشی است که در داخل آوند چوبی ثانویه (چوب)تعبیه شده اند و با فعالیت یک کامبیوم منفرد تولید می شوند (Carlquist 2013). … با این حال، وجود آبکش بین گزیلاری گاهی کمتر مشهود است و فقط با میکروسکوپ قابل تایید است.
در کدام یک از گیاهان زیر لکه های آبکش بین گزیلاری ایجاد می شود؟
آبکش بین گزیلاری نشان دهنده رشته های لوله های غربالی همراه با سلول های پارانشیم مرتبط با تشکیل جزایر است که در آوند چوبی ثانویه ساقه و ریشه جاسازی شده اند. معمولاً چنین آبکش بین گزیلاری در گیاهانی تولید می‌شود که دارای حلقه‌های منفرد کامبیوم آوندی هستند.
آوند چوبی و آبکش در کجا یافت می شوند؟
در ساقه و ریشه، آوند چوبی معمولاً به داخل ساقه نزدیک‌تر است و آبکش به سمت بیرون ساقه است. در ساقه برخی از دولپه های Asterales، ممکن است آوند آوندی نیز در داخل آوند چوبی وجود داشته باشد. بین آوند چوبی و آبکش مریستمی به نام کامبیوم عروقی قرار دارد.
آیا آبکش در برگها وجود دارد؟
فلوئم که به آن باست نیز می گویند، بافت هایی در گیاهان است که غذاهای ساخته شده در برگ ها را به تمام قسمت های دیگر هدایت می کند.از گیاه آبکش از سلول های تخصصی مختلفی به نام لوله های غربالی، سلول های همراه، الیاف آبکش و سلول های پارانشیم آبکش تشکیل شده است.
