لیزرژیک اسید دی اتیل آمید (LSD) برای اولین بار در سال 1938 توسط آلبرت هافمن آلبرت هافمن آلبرت هافمن (11 ژانویه 1906 - 29 آوریل 2008) یک شیمیدان سوئیسی بود. اولین فرد شناخته شده ای که سنتز، بلع و از اثرات روانگردان دی اتیل آمید اسید لیسرژیک (LSD) یاد گرفت. https://en.wikipedia.org › wiki › Albert_Hofmann
آلبرت هافمن - ویکی پدیا
به عنوان یک مشتق از قارچ چاودار Claviceps purpurea. خواص روانگردان آن در 1943 با مصرف تصادفی دارو توسط دکترکشف شد.
چگونه هافمن اسید را کشف کرد؟
Albert Hofmann، (متولد 11 ژانویه 1906، بادن، سوئیس. - درگذشت 29 آوریل 2008، بورگ، سوئیس.)، شیمیدان سوئیسی که داروی روانگردان لیسرژیک اسید دی اتیل آمید (LSD) را کشف کرد. در سال 1938 با جداسازی ترکیبات موجود در ارگوت (Claviceps purpurea)، یک قارچ که بر چاودار تأثیر می گذارد، سنتز شد..
چه زمانی اسید برای اولین بار مورد توجه قرار گرفت؟
آلبرت هافمن، شیمیدانی که برای Sandoz Pharmaceutical کار می کرد، برای اولین بار در 1938 در بازل، سوئیس، 1 LSD را در حالی که به دنبال یک محرک خون بود، سنتز کرد. با این حال، اثرات توهم زایی آن تا سال 1943 ناشناخته بود، زمانی که هافمن به طور تصادفی مقداری LSD مصرف کرد.
دی اتیل آمید اسید لیسرژیک برای چه مواردی استفاده می شود؟
لیزرژیک اسید دی اتیل آمید (LSD) از دهه 1950 تا 1970 برای ارزیابی تغییرات رفتاری و شخصیتی و همچنین مورد مطالعه قرار گرفت.بهبود علائم روانپزشکی در اختلالات مختلف. LSD در درمان اضطراب، افسردگی، بیماری های روان تنی و اعتیاد استفاده شد.
بزرگترین مشکل استفاده از اسید لیسرژیک دی اتیل آمید چیست؟
بیمارانی که از LSD استفاده می کنند ممکن است احساس "شنیدن رنگ ها" و "دیدن صداها" داشته باشند. خطرات رفتاری و عاطفی بسیار محسوس است. اضطراب شدید، پارانویا، و حملات پانیک اغلب در دوزهای بالا رخ می دهد.
