گیرنده های دوپامین در سیستم عصبی مرکزی، به ویژه در شکنج دندانه دار هیپوکامپ و ناحیه زیر بطنی
بیان می شوند. گیرنده های دوپامین نیز در محیط، به طور برجسته تر در کلیه و عروق بیان می شوند، پنج نوع گیرنده دوپامین وجود دارد که شامل D1، D2، D3، D4 و D5 می شود.
گیرنده های دوپامین در مغز چیست؟
گیرنده های دوپامین گیرنده های جفت شده با پروتئین G هستند که در تنظیم فعالیت حرکتی و چندین اختلال عصبی مانند اسکیزوفرنی، اختلال دوقطبی، بیماری پارکینسون (PD)، بیماری آلزایمر نقش دارند. و اختلال کمبود توجه/بیش فعالی.
گیرنده دوپامین 2 کجاست؟
گیرنده D5 از نظر تشریحی در قشر، هیپوکامپ و سیستم لیمبیکموضعی شده است. D2. گیرنده‌های دوپامین D2 با پروتئین‌های G بازدارنده مرتبط هستند و با مهار آنزیم آدنیلات سیکلاز، عمل خود را آغاز می‌کنند. گیرنده‌های D2 هم به‌صورت پیش‌سیناپسی و هم پس‌سیناپسی موضعی هستند.
آیا گیرنده های دوپامین در قلب وجود دارد؟
گیرنده های دوپامین
در دیواره دهلیزها و بطن ها توزیع شده اند، و گرادیان بین دیواری آن را می توان در دیواره قلب انسان توصیف کرد. بخش‌هایی از دهلیزها و بطن‌ها که در معرض آنتی‌بادی‌های گیرنده آنتی دوپامین قرار گرفتند، واکنش فلورسنت مثبت را در اپی‌کارد، میوکارد و اندوکارد نشان دادند.
کارکرد چیستگیرنده های دوپامین D2؟
فعال‌سازی گیرنده دوپامین D2 مسیرهای درگیر در تمایز سلولی، رشد، متابولیسم و آپوپتوز، به‌ویژه مسیرهای ERK و/یا MAPK را القا می‌کند. جالب توجه است که اثرات ضد تکثیری با این فعال سازی همراه بوده است.
