انتگرال ها زمانی نامناسب هستند که یا حد پایین انتگرال بی نهایت باشد، حد بالایی یکپارچگی نامحدود است، یا هر دو حد بالا و پایین انتگرال بی نهایت باشند.
چند نوع انتگرال نامناسب وجود دارد؟
دو نوعاز انتگرال های نامناسب وجود دارد: حد a یا b (یا هر دو حد) بی نهایت هستند. تابع f(x) یک یا چند نقطه ناپیوستگی در بازه [a, b] دارد.
انتگرال مناسب و نادرست چیست؟
یک انتگرال نامناسب یک انتگرال معین است با حدهای بالا و پایین - که در یک جهت یا جهت دیگر به بی نهایت می رود. … راه حل این است که انتگرال نامناسب را به یک انتگرال مناسب تبدیل کنید و سپس با تبدیل انتگرال به یک مشکل حد، یکپارچه سازی کنید.
انتگرال نادرست نوع 1 چیست؟
یک انتگرال نامناسب از نوع 1 انتگرالی است که فاصله انتگرال آن بی نهایت است. این بدان معناست که محدودیت‌های ادغام شامل ∞ یا -∞ یا هر دو است. به یاد داشته باشید که ∞ یک فرآیند است (به راه خود ادامه دهید و هرگز متوقف نشوید) نه یک عدد.
انتگرال نادرست نوع 2 چیست؟
انتگرال نوع II
یک انتگرال نامناسب از نوع دوم است اگر انتگرال دارای ناپیوستگی نامتناهی در ناحیه یکپارچگی باشد. مثال: ∫10dx√x و ∫1−1dxx2 از نوع II هستند، زیرا limx→0+1√x=∞ و limx→01x2=∞، و 0 در بازه‌های [0، 1] و [-1 وجود دارد، 1].
