دبریدمان آنزیمی این یک روش انتخابی برای دبریدمان بافت نکروزه بافت نکروز است نکروز (از یونانی باستان νέκρωσις، nékrōsis، "مرگ") نوعی آسیب سلولی است که منجر به آن می شود. در مرگ زودرس سلولها در بافت زنده با اتولیز. نکروز توسط عوامل خارجی سلول یا بافت مانند عفونت یا ضربه ایجاد می شود که منجر به هضم نامنظم اجزای سلولی می شود. https://en.wikipedia.org › wiki › نکروز
نکروز - ویکی پدیا
استفاده از یک آنزیم پروتئولیتیک اگزوژن، کلاژناز، برای از بین بردن باکتری کلستریدیوم.
کدام دبریدمان انتخابی‌تر است؟
دبریدمان اتولیتیک .دبریدمان خودکار به طور طبیعی رخ می دهد و انتخابی ترین شکل دبریدمان است. بدن از آنزیم های خود برای لیز کردن بافت نکروزه استفاده می کند، فرآیندی طبیعی که در هر زخمی رخ می دهد. بدون درد است و به بافت های سالم آسیب نمی رساند.
دبریدمان انتخابی چیست؟
دبریدمان انتخابی برداشتن بافت غیرقابل زندهاست. اسناد ارائه‌دهنده برای حمایت از دبریدمان انتخابی باید شامل موارد زیر باشد: برداشتن نواحی هدفمند خاص از بافت غیرقابل حیات که بهبود زخم در امتداد حاشیه بافت زنده را محدود می‌کند.
شکلی از دبریدمان مکانیکی چیست؟
دبریدمان مکانیکی یکی از قدیمی‌ترین اشکال دبریدمان زخم است. این روش از یک دسته از پانسمان های مرطوب به مرطوب استفاده می کند.که سپس به صورت دستی حذف می شوند. این باعث دبریدمان غیرانتخابی بافت نکروزه و لجن (و گاهی اوقات بافت سالم نیز می شود).
دبریدمان اتولیتیک چگونه انجام می شود؟
دبریدمان اتولیتیک از آنزیم ها و مایعات طبیعی بدن شما برای نرم کردن بافت بد استفاده می کند. این کار با یک پانسمان نگهدارنده رطوبت که معمولاً یک بار در روز تعویض می شود، انجام می شود. هنگامی که رطوبت جمع می شود، بافت قدیمی متورم می شود و از زخم جدا می شود.
