در فلسفه علم، یک نظریه قابل ابطال (یا ابطال) است اگر با مشاهده ای که منطقاً ممکن است، یعنی قابل بیان به زبان نظریه باشد، در تضاد باشد. و این زبان یک تفسیر تجربی مرسوم دارد.
وقتی یک نظریه ابطال پذیر است به چه معناست؟
معیار ابطال پذیری، در فلسفه علم، معیاری برای ارزیابی نظریه های علمی فرضی است که بر اساس آن، یک نظریه واقعاً علمی است تنها در صورتی که اصولاً امکان اثبات نادرست بودن آن وجود داشته باشد..
آیا نظریه ها ابطال پذیرند؟
اگر یک نظریه یک پیشبینی قابل آزمایش انجام نمیدهد، علم نیست. این یک اصل اساسی روش علمی است که توسط فیلسوف علم قرن بیستم، کارل پوپر، «ابطال پذیری» نامیده شد.
چرا یک نظریه باید ابطال پذیر باشد؟
کاری که آنها باید انجام دهند این است که شواهد زیادی در حمایت از پرونده خود ارائه دهند، و آنها این کار را نکرده اند. جعل جذاب است زیرا داستانی ساده و خوش بینانه از پیشرفت علمی را روایت می کند که با حذف پیوسته نظریه های نادرست می توانیم در نهایت به نظریه های واقعی برسیم.
چگونه یک نظریه را جعل می کنید؟
وقتی نظریهها با چنین مشاهداتی جعل میشوند، دانشمندان میتوانند با تجدیدنظر در نظریه، یا با رد نظریه به نفع رقیب یا با حفظ نظریه همانطور که هست و تغییر نظریه پاسخ دهند. یک فرضیه کمکی که دردر هر صورت، این فرآیند باید تولید پیشبینیهای جدید و قابل ابطال را هدف قرار دهد.