DTR یک قوس بازتابی تک سیناپسی است. این یک سیناپسی است زیرا فقط دو نورون درگیر هستند: یک نورون حسی و یک نورون حرکتی با یک سیناپس. پس از اینکه معاینه کننده به تاندون عضله ضربه می زند، کشش فیبرهای عضلانی در دوک عضلانی واقع در فیبرهای عضلانی تشخیص داده می شود.
رفلکس تاندون چه نوع رفلکسی است؟
رفلکس های تاندون رفلکس های سیناپسی منفرد هستند. کشش سریع عضله دوک های عضلانی را تحریک می کند و این پیام از طریق ریشه حسی به نخاع در سطح سگمنتال عضله تحریک شده منتقل می شود.
آیا رفلکس های تاندون عمیق طبیعی هستند؟
بر اساس قرارداد، رفلکس‌های تاندون عمیق به شرح زیر درجه‌بندی می‌شوند: 0=بدون پاسخ; همیشه غیر طبیعی 1+=پاسخ خفیف اما قطعاً حاضر. ممکن است طبیعی باشد یا نباشد 2+=پاسخ سریع. عادی.
آیا همه تاندون ها رفلکس دارند؟
تاندون ها ارتباط چندانی با پاسخ ندارند، به جز اینکه مسئول انتقال مکانیکی کشش ناگهانی از چکش رفلکس به دوک عضلانی هستند. علاوه بر این، برخی از عضلات با رفلکس‌های کششی تاندون ندارند (مثلاً «تکان‌شدن فک» عضله ماستر)».
رفلکس های عمیق تاندون چه چیزی را نشان می دهند؟
DTR اندام های فوقانی می تواند سرنخ هایی را برای سطح آسیب نخاع ارائه دهد. افزایش رفلکس می تواند طبیعی باشد، به خصوص اگر دو طرفه باشد. کودکان اغلب دارای رفلکس های اغراق آمیز هستند(در اندام فوقانی برجسته تر است). رفلکس های تقویت شده می تواند با ضایعه نورون حرکتی فوقانی مرتبط باشد.
