روابط در پایگاه داده با کلیدهای خارجی و کلیدهای اصلی پیاده سازی می شوند. … محدودیت یکپارچگی ارجاعی مستلزم آن است که مقادیر در یک ستون کلید خارجی یا باید در کلید اصلی که توسط کلید خارجی ارجاع داده می شود وجود داشته باشد یا باید null باشد.
چگونه یکپارچگی ارجاعی در SQL پیاده سازی می شود؟
یکپارچگی ارجاع مستلزم این است که کلید خارجی باید یک کلید اصلی منطبق داشته باشد یا باید null باشد. این محدودیت بین دو جدول (والد و فرزند) مشخص شده است. مطابقت بین ردیف های این جداول را حفظ می کند. این بدان معناست که مرجع از یک ردیف در یک جدول به جدول دیگر باید معتبر باشد.
چگونه SQL اجازه اجرای یکپارچگی موجودیت و محدودیت های یکپارچگی ارجاعی را می دهد؟
- SQL اجازه می دهد تا یکپارچگی موجودیت را با استفاده از با استفاده از PRIMARY KEY و بند UNIQUE پیاده سازی کند. یکپارچگی مرجع با استفاده از عبارت FOREIGN KEY حفظ می شود. - با استفاده از عبارت SET NULL، CASCADE، و SET DEFAULT می توان اقدامات راه اندازی شده ارجاعی را توسط طراح مشخص کرد.
محدودیت یکپارچگی ارجاعی در SQL چیست؟
یکپارچگی ارجاعی مجموعه ای از محدودیت های اعمال شده برای کلید خارجی است که از وارد کردن یک ردیف در جدول فرزند(جایی که کلید خارجی دارید) که هیچ ردیف مربوط به آن ندارید جلوگیری می کند. در جدول والد یعنی وارد کردن NULL یا نامعتبرکلیدهای خارجی.
چگونه محدودیتهای یکپارچگی را پیادهسازی میکنید؟
محدودیت های یکپارچگی تضمین می کند که وقتی کاربران مجاز پایگاه داده را تغییر می دهند، ثبات داده ها را مختل نمی کنند. محدودیت های یکپارچگی هنگام طراحی طرح پایگاه داده معرفی می شوند. محدودیتها در دستور SQL DDL مانند دستور «ایجاد جدول» و «تغییر جدول» مشخص شدهاند.