Eelgrass نوعی علف دریایی دریایی و گلدار است که در مناطق معتدل در سراسر جهان وجود دارد. در محیط‌های نرم کف دریا، معمولاً در خلیج‌های کم عمق و مصب رودخانه رشد می‌کند. در پارک ملی جزایر کانال، بسترهای علف مارماهی بزرگ در نزدیکی جزایر آناکاپا، سانتا کروز و سانتا روزا وجود دارد.
چه حیواناتی از علف مارماهی استفاده می کنند؟
حیوانات کوچک و بی مهرگان مانند دست و پا کردن، خرچنگ و گوش ماهی خلیج برای محافظت به علف مارماهی متکی هستند. ماهی های بزرگی مانند ماهی آتلانتیک به خورها و بسترهای علف مارماهی می آیند تا با خیال راحت تخم بگذارند. صدف‌ها و گوش ماهی‌های کوچک نیز به علف مارماهی می‌چسبند و با بزرگ شدن در آنجا ساکن می‌شوند.
آیا علف دریایی و مارماهی یکی هستند؟
دو علف دریایی معمولی که در ساحل غربی وجود دارند عبارتند از eelgrass (جنس Zostera) و surfgrass (جنس Phyllospadix)، که علف مارماهی شایع‌ترین آنهاست و در واشنگتن، اورگان وجود دارد. و کالیفرنیا … علف های دریایی نیز به عنوان بخشی از پوشش گیاهی آبزی غوطه ور HAPC برای ماهی قزل آلا ساحلی اقیانوس آرام شناسایی می شوند.
در کدام فرهنگ بومی از علف مارماهی استفاده می شود؟
Eelgrass (Zostera muelleri) یکی از گونه‌های علفزاری غالب در استرالیا است. این گیاه گسترده‌ترین پراکندگی خانواده خود (Zosteraceae) را در آب‌های معتدل استرالیا دارد و برای سلامت اقیانوس‌های ما حیاتی است.
چه کسی علف مارماهی می خورد؟
Predators. پرندگان آبزی مهاجر مانند برانت، مو قرمز، ویجون، اردک سیاه و کاناداغازهامانند لاک پشت های سبز از علف مارماهی تغذیه می کنند. اگرچه آنها از علف مارماهی تغذیه نمی‌کنند، اشعه‌های گاوی بسترهای علف مارماهی را در بسیاری از نواحی از بین می‌برند، زیرا از طریق رسوبات زیرین برای طعمه خود ریشه می‌دهند.
