داروهایی که بیشتر باعث ایجاد این اختلال می شوند، داروهای ضد روان پریشی قدیمی هستند، از جمله:
- کلرپرومازین.
- Fluphenazine.
- Haloperidol.
- Perphenazine.
- پروکلرپرازین.
- تیوریدازین.
- Trifluoperazine.
کدام آنتی سایکوتیک کمترین احتمال ایجاد دیسکینزی دیررس را دارد؟
ریسپریدون، اولانزاپین، کوتیاپین، و کلوزاپین خطر کم دیسکینزی دیررس دارند.
آیا آنتی سایکوتیک های غیر معمول باعث دیسکینزی دیررس می شوند؟
همه آنتی سایکوتیک ها، از جمله آنتی سایکوتیک های غیر معمول (AAPs)، ممکن است باعث دیسکینزی دیررس(TD) شوند، یک اختلال حرکتی بالقوه غیرقابل برگشت، که پاتوفیزیولوژی آن در حال حاضر ناشناخته است. پیشگیری و درمان TD همچنان چالش اصلی برای پزشکان است.
کدام داروهای ضد افسردگی می توانند باعث دیسکینزی دیررس شوند؟
در مطالعه ما، سیتالوپرام، اسیتالوپرام، میرتازاپین و پاروکستین با آکاتیزیا، فلوکستین و پاروکستین با دیستونی و ونلافاکسین با دیسکینزی دیررس مرتبط بودند.
آیا آنتی سایکوتیک های نسل دوم باعث دیسکینزی دیررس می شوند؟
در درمان اسکیزوفرنی، داروهای آنتی سایکوتیک نسل دوم به طور قابل توجهی کمتر از آنتی سایکوتیک های نسل اول باعث ایجاد دیسکینزی دیررس می شوند (TD).
