مرگ جنین داخل رحمی (IUFD) اصطلاح پزشکی برای کودکی است که در رحم پس از هفته بیستم بارداری در سه ماهه دوم می میرد. اگرچه هیچ زمان توافقی وجود ندارد، اما اکثر پزشکان مرگ را IUFD می دانند اگر بعد از هفته بیستم بارداری اتفاق افتاده باشد.
علائم مرگ داخل رحمی جنین چیست؟
علائم مرگ داخل رحمی جنین
- لکه بینی یا خونریزی در دوران بارداری.
- درد و گرفتگی.
- لگد زدن و حرکت جنین ناگهان متوقف می شود.
- ضربان قلب جنین با داپلر یا گوشی پزشکی قابل تشخیص نیست.
- ضربان قلب و حرکت جنین با سونوگرافی قابل تشخیص نیست.
چه چیزی می تواند باعث مرگ داخل رحمی جنین شود؟
مرده زایی علل زیادی دارد: عوارض حین زایمان، فشار خون بالا، دیابت، عفونت، ناهنجاری های مادرزادی و ژنتیکی، اختلال عملکرد جفت، و ادامه بارداری بیش از چهل هفته. این یک رویداد فاجعه آمیز با پیامدهای ماندگار برای تمام جامعه است.
چگونه مرگ جنین داخل رحمی را مدیریت می کنید؟
پس از هفته ۲۸ بارداری، القای زایمان باید طبق پروتکل‌های معمول مامایی مدیریت شود. شواهد باکیفیتی برای حمایت از استفاده از میفپریستون به اضافه میزوپروستول برای مدیریت از دست دادن بارداری قبل از هفته ۲۰ در مقایسه با میزوپروستول به تنهایی وجود دارد.
تفاوت بین مرده زایی و مرگ داخل رحمی جنین چیست؟
Theگزارش نظارت بر مرگ و میر پری ناتال (CEMACH) 3 مرده‌زایی را به‌عنوان «نوزادی متولد شده بدون هیچ نشانه‌ای از زندگی که پس از 24 هفته کامل بارداری مرده است، تعریف می‌کند.» مرگ داخل رحمی جنین به نوزادانی اطلاق می شود که هیچ نشانه ای از زندگی در رحم ندارند.
