استخوان اسفنجی (اسفنجی) سبکتر و چگالی کمتری نسبت به استخوان فشرده دارد. استخوان اسفنجی از صفحه (ترابکول) و میله‌های استخوان در مجاورت حفره‌های کوچک و نامنظم که حاوی مغز استخوان قرمز هستند، تشکیل شده است. کانال ها به جای کانال هارسین مرکزی به حفره های مجاور متصل می شوند تا خون خود را دریافت کنند.
آیا استخوان ترابکولار همان استخوان اسفنجی است؟
استخوان اسفنجی، که به آن استخوان ترابکولار یا استخوان اسفنجی نیز می گویند، استخوان سبک و متخلخل که فضاهای بزرگ متعددی را در بر می گیرد که ظاهر لانه زنبوری یا اسفنجی می دهد. ماتریکس استخوان، یا چارچوب، به شکل شبکه‌ای سه‌بعدی از فرآیندهای استخوانی، به نام ترابکول، سازماندهی شده است که در امتداد خطوط تنش مرتب شده‌اند.
ترابکولا چیست؟
Trabecula: پارتیشنی که یک حفره را تقسیم یا تا حدی تقسیم می کند. یکی از رشته‌های بافت همبند که به درون اندامی که بخشی از چارچوب اندام را تشکیل می‌دهد، مثلاً ترابکول‌های طحال.
در استخوان ترابکولار چیست؟
استخوان ترابکولار یک فرم بسیار متخلخل (معمولاً 95-75٪) از بافت استخوانی است که در شبکه‌ای از میله‌ها و صفحات به هم پیوسته سازماندهی شده است. پر از مغز استخوان.
چه استخوان هایی حاوی بافت استخوانی اسفنجی و فشرده هستند؟
دیواره های دیافیز استخوان فشرده است. اپی فیز، که بخش های وسیع تری در هر انتهای یک استخوان بلند هستند،پر از استخوان اسفنجی و مغز قرمز. با افزایش طول اندام، صفحه اپی فیزیال، لایه ای از غضروف هیالین، با بافت استخوانی جایگزین می شود.
