یک ارباب به طور کلی یک نجیب بود که زمین را در اختیار داشت، یک رعیت یک شخصی بود که از طرف ارباب مالکیت زمین به او اعطا شد، و یک فیف همان زمین بود. به عنوان شناخته شده بود. در ازای استفاده از فیف و محافظت از ارباب، واسال نوعی خدمت به ارباب ارائه می‌کرد.
آیا رعایا زمین را کار می کردند؟
واسال هر گونه درآمدی از زمین دریافت می کرد، بر ساکنان آن اقتدار داشت و می توانست همان حقوق را به وارثان خود منتقل کند. … بار دیگر، به شخص حق استفاده و سود از این زمین داده شد و در ازای آن، به هر شکلی، خدمتی به صاحب زمین بدهکار شد.
نام سرزمینی که از طرف اربابش به یک رعیت داده شد چه بود؟
در فئودالیسم اروپایی، یک فیف منبع درآمدی بود که اربابش در ازای خدماتش به شخصی (به نام رعیت) اعطا می کرد. فیف معمولاً شامل زمین و کار دهقانانی بود که مجبور به کشت آن بودند.
لرد واسال چیست؟
واسال، در جامعه فئودالی، یکی در ازای خدمات به یک ارباب با یک فیف سرمایه گذاری کرد. برخی از رعیت ها فیود نداشتند و در دربار ارباب خود به عنوان شوالیه های خانگی او زندگی می کردند. … بر اساس قرارداد فئودالی، ارباب وظیفه داشت که برای رعیت خود، دیو را فراهم کند، از او محافظت کند، و عدالت را در دادگاه خود اجرا کند.
واسال به ارباب چه داد؟
واسالها حمایت و وفاداری خود را به اربابان خود در ازای یک فیف،قطعه زمین. اگر یک رعیت زمین کافی به دست می آورد، می توانست مقداری از آن را به شوالیه های دیگر بدهد و خودش ارباب شود.
