پایه نیتروژنی: مولکولی که حاوی نیتروژن است و دارای خواص شیمیایی یک باز است. بازهای نیتروژنی در DNA عبارتند از آدنین (A)، گوانین (G)، تیمین (T) و سیتوزین (C). بازهای نیتروژنی در RNA یکسان هستند، با یک استثنا: آدنین (A)، گوانین (G)، اوراسیل (U) و سیتوزین (C).
پایه نیتروژنی به چه چیزی متصل است؟
بازهای نیتروژن به اتم کربن ۱' (یک اول) بر روی مولکول قند دئوکسی ریبوز در DNA و مولکول قند ریبوز در RNA متصل می شوند.
چرا بازهای نیتروژنی باید مکمل خود را همیشه حفظ کنند؟
چون مکمل یکدیگر هستند، سلول های تقریباً به مقادیر مساوی پورین و پیریمیدین نیاز دارند. به منظور حفظ تعادل در یک سلول، تولید پورین و پیریمیدین خود مهارکننده است.
بازهای نیتروژنی چگونه تشکیل می شوند؟
این پایه ها با شروع می شوند یا پیریمیدین تک حلقه ای یا پورین دو حلقه ای. سپس، مقداری نیتروژن، هیدروژن یا مولکول های اکسیژن اضافی به حلقه اصلی اضافه می شود تا پایه های نیتروژنی ایجاد شود: آدنین، گوانین، سیتوزین، تیمین (فقط DNA) یا اوراسیل (فقط RNA).
اجزای یک پایه نیتروژنی چیست؟
این بازهای نیتروژن عبارتند از آدنین (A)، سیتوزین (C) و گوانین (G) که در هر دو RNA و DNA یافت می شوند و سپس تیمین (T) که فقط در DNA و اوراسیل (U) یافت می شود که جای آن را می گیردتیمین در RNA بازهای نیتروژنی را می توان بیشتر به عنوان پیریمیدین یا پورین طبقه بندی کرد.
