پروتئین ها معمولاً با استفاده از محلول 6N HCl در لوله های "SEALED" به مدت ۲۴ ساعت به آمینو اسیدهای تشکیل دهنده هیدرولیز می شوند. در پایان هیدرولیز، اسید با تبخیر در خلاء حذف می شود. افزودن اسید تیوگلیکولیک 6 درصد به محافظت از باقی مانده های تریپتوفان در برابر تخریب کامل در طول هیدرولیز کمک می کند.
چگونه هیدرولیز می کنید؟
هیدرولیز اساساً واکنشی با مولکول آب است که مولکول‌های بزرگ را به مولکول‌های کوچک‌تر می‌شکند و شامل کاتالیز توسط پروتون یا هیدروکسید (و گاهی اوقات یون‌های معدنی مانند یون‌های فسفات) موجود در محیط آبی است که در اسید عمومی نقش دارند. کاتالیز پایه.
چه چیزی برای هیدرولیز پروتئین ها استفاده می شود؟
هیدرولیز اسیدی رایج ترین روش برای هیدرولیز نمونه پروتئین است و این روش را می توان در فاز بخار یا مایع انجام داد. اگرچه طیف وسیعی از اسیدهای مختلف را می توان برای این واکنش استفاده کرد، رایج ترین آنها 6 مولار هیدروکلراید است.
آیا می توانید پروتئین را در خانه هیدرولیز کنید؟
Yolanda Anderson، M. Ed. (شیمی) توضیح می دهد که پروتئین هایی مانند کراتین و کلاژن بسیار بزرگ هستند و باید تجزیه شوند تا بتوانند توسط مو جذب شوند. این فرآیند هیدرولیز نامیده می شود و نمی توان آن را در خانه انجام داد، بلکه در یک آزمایشگاه.
20 محصول پروتئین هیدرولیتیک چیست؟
20 تا 22 اسید آمینه که پروتئین ها را تشکیل می دهند عبارتند از:
- آلانین.
- آرژنین.
- Asparagine.
- اسپارتیک اسید.
- سیستئین.
- گلوتامیک اسید.
- گلوتامین.
- گلیسین.
