اسیدهای سیالیک در بسیاری از مایعات بدن انسان از جمله بزاق، شیره معده، سرم، ادرار، اشک و شیر انسان وجود دارد (جدول 2). اسید سیالیک آزاد در ادرار یافت می شود، به ویژه در بیماران مبتلا به بیماری سیالوریا، که در آن می توان تا 7 گرم سیالیک اسید را در یک روز از بین برد (Montreuil et al, 1968).
اسید سیالیک از کجا می آید؟
اسیدهای سیالیک معمولاً بخشی از گلیکوپروتئین ها، گلیکولیپیدها یا گانگلیوزیدها هستند، جایی که انتهای زنجیره های قندی را در سطح سلول ها یا پروتئین های محلول تزئین می کنند. با این حال، اسید سیالیک در جنین مگس سرکه و سایر حشرات نیز مشاهده شده است. به طور کلی، به نظر می رسد گیاهان حاوی اسید سیالیک نیستند یا حاوی اسید سیالیک نیستند.
چه چیزی حاوی اسید سیالیک است؟
منابع غذایی غنی از Neu5Gc شامل گوشت قرمز مانند گوشت گاو، خوک، بره و تا حد بسیار کمتری محصولات شیر گاو است. نکته قابل توجه این واقعیت است که گیاهان و طیور حاوی Neu5Gc نیستند و نمونه‌های ماهی مورد مطالعه تا کنون حاوی مقادیر کم تا کمیاب هستند (58، 60).
هدف از اسید سیالیک چیست؟
سیالیک اسیدها (Sias) قندهایی با نه اتم کربن هستند که معمولاً به عنوان باقیمانده نهایی گلیکوپروتئین ها و گلیکولیپیدها در سطح سلول یا ترشح می شوند. آنها نقش مهمی در ارتباطات سلولی و همچنین در عفونت و بقای پاتوژن ها دارند..
بیولوژی اسید سیالیک چیست؟
اسیدهای سیالیک یا اسیدهای N-استیل نورآمینیک (Neu5Ac) گروه متنوعی از ۹ کربن هستند.مونوساکاریدهای کربوکسیله سنتز شده در حیوانات ، موجود در بیرونی‌ترین انتهای زنجیره‌های کربوهیدراتی متصل به N و O و در گلیکوکونژوگیت‌های مرتبط با لیپید (شکل 1، 1-6) و کمبود در گیاهان وجود دارد.
